Onverwacht goede score (in het sparrenreservaat), Veenhuizen 19 oktober 2018

 

De bekende verzamelplek aan de Kolonievaart was voor één deelnemer niet bekend. Henny Klein stond een stuk verderop te wachten aan het Veenhuizerkanaal. Ze had van haar partner deze verkeerde plek aangewezen gekregen. Deze desinformatie leidde er later toe dat ze hem heeft gestraft door hem ’alle hoeken van de kamer te laten zien…’ Ze sloot zich iets later aan bij de groep die vandaag verder bestond uit Ipie, Marian, Willie, Henk v.d. Brink, Henk Pras, Ab, Harry, Geert en Cees. Angela had zich ziek afgemeld.

 

Vanwege de presentatie van de veldgids Paddenstoelen in Noordenveld op 27 oktober had Geert voor zijn bijdrage op die dag nog wat foto’s nodig en moest de groep enkele keren zijn bevelen opvolgen. Dat lukte heel aardig en bovendien kon en passant de nodige soorten worden genoteerd. Henk Pras ging bijkans uit zijn dak bij de ontdekking van het Krentenpapspinragschijfje (Eriopeziza caesia). Ik verwonder me daar wel over, want om nou te zeggen dat het een verpletterende indruk op me maakte, nou nee. Af en toe werden vaalhoeden aangereikt, maar op Öland leerde ik dat je de meeste vooral achteloos over je schouder mag wegwerpen. Dat een grofvezelige paddenstoel later door Inge werd benoemd tot Geringde vaalhoed (Hebeloma radicosum (BE)) was onverwacht. Deze was grof geplukt (zonder lange penwortel) en ontbeerde verder de kenmerkende marsepeingeur. Een klein vaalhoedje werd door haar gedetermineerd als Dwergvaalhoed (H. birrus (BE)). Geert had kennelijk zijn zinnen gezet op het reservaat, maar wij deden het rustig aan en lieten ons niet opjagen. Bovendien stond er van alles op het pad langs de heide dat naar de voormalige penitentiaire inrichting Bankenbosch leidde. Voor wasplaten en satijnzwammen trek je altijd meer tijd uit.

 

Halverwege het pad sloegen we naar links af waarbij we alvorens bij het reservaat te belanden op een heideterreintje met plasjes en kogelvanger. Daar gebruikten we de lunch om er vervolgens achter te komen dat het rondlopende pad tal van verrassingen voor ons in petto had. Het begon met fraaie exemplaren van het Pelargoniumtrechtertje (Omphalina velutipes) en daarna stuitten we op grote aantallen Heidezwavelkoppen (Hypholoma ericaeum (BE)). Tevens stonden er nogal wat Sterspoorsatijnzwammen (Entoloma conferendum (GE)) en dan weet je dat de fotografen een tijdje in de weer zijn. Zelfs Geert hield zich even koest. Daarna doken we dan eindelijk het aangrenzende reservaat in. Vooral in het begin viel er veel te ontdekken. Dat begon met een Blauwe satijnzwam (Entoloma nitidum (BE) die er in mijn beleving iets anders uitzag dan wat ik gewend ben. Dat gold ook voor exemplaren van de Geelplaatgordijnzwam (Cortinarius croceus), maar beide soorten werden na een microscopische beoordeling door Inge in orde bevonden. Dat de Kamfergordijnzwam (Cortinarius camphoratus (GE)) er stond was niet geheel onverwacht, maar dat gold niet voor de Ronde truffelknotszwam (Elaphocordyceps capitata (BE)) en de Korrelige hertentruffel (Elaphomyces granulata (KW)) die hij parasiteert. Waar ook veel aandacht voor was, waren de grote aantallen Roodgerande houtzwammen (Fomitopsis pinicola), de ene groep nog mooier dan de ander.

 

Later bleek dat Willie en Henny, die iets eerder waren vertrokken, staande zijn gehouden door een boa, want het is hier ’verboden gebied’ voor onbevoegden. Na het noemen van mijn naam mochten beide dames verdergaan, want uiteraard is voor ons werk een vergunning verleend.  

 

Soortenlijst klik hier